MAKBET reż. Agata Duda-Gracz
22. Festiwal Szekspirowski
NURT GŁÓWNY
Wyróżnienie w konkursie o Złotego Yoricka
Teatr Muzyczny Capitol, Wrocław, Polska
Teatr Wybrzeże – 4.08.2018
Fot. Tomasz Ostrowski
Szkocja XI wieku – miejsce i czas, w którym życie ludzkie nie waży wiele. Mężczyzna wart jest tyle, ile jego czyny w bitwie, kobieta – jeśli rodzi zdrowych synów. Morderstwo to sposób na pozbycie się wroga, ale i metoda sukcesji tronu. W cenie jest bezwzględność i odwaga, litość i wątpliwości zrodzone z refleksji będą słabością. Dlatego pierwsza zbrodnia Makbeta czyni następne koniecznymi. Uruchomiony jedną decyzją mechanizm unicestwi przecież w końcu swojego architekta, odbierając mu wcześniej spokój. W świecie, który raz spłynął krwią, nikt nie zachowa czystych rąk. W swojej realizacji Makbeta Agata Duda-Gracz opowiada o pokuszeniu i winie, o zaczynie zła, który w sobie nosimy, o tym, jak tragicznie splata się w nas dziedzictwo antyku i chrześcijaństwa. Z niezwykłą precyzją analizuje związki między postaciami: szukając pokrewieństw, zależności i motywów sięga do źródeł historycznych i tworzy wieloznaczne, przejmujące tło dla głównych wątków dramatu.
Łukasz Drewniak, selekcjoner Konkursu o Złotego Yoricka:
„W odróżnieniu od swoich poprzednich realizacji szekspirowskich, „Troilusa i Kresydy” czy „Burzy”, Agata Duda-Gracz tym razem nic nie dopisuje Szekspirowi, nie tworzy własnego dramatu na kanwie. We wrocławskim Makbecie raczej uzupełnia luki, dopowiada pominięte nastroje i biografie. Reżyserka każdej, nawet tylko wzmiankowanej u Szekspira postaci, wymyśliła dawne życie, koligacje rodzinne i zapomniane imiona. (…) Duda-Gracz w swoim widowisku szuka szekspirowskiego monumentalizmu, wpisuje go w swoje rozumienie teatru jako medium totalnego, działającego na wszystkie zmysły widza, przytłaczającego go obrazem i dźwiękiem, okrucieństwem w patrzeniu na człowieka i pragnieniem widzenia w tym okrucieństwie dzikiego piękna. To Szekspir niemal operowy, ale jednocześnie bliski tragedii greckiej, w której człowiek jest igraszką Bogów i Przeznaczenia. (…)”
Twórcy:
Adaptacja, scenografia, kostiumy i reżyseria: Agata Duda-Gracz
Muzyka i kierownictwo muzyczne: Maja Kleszcz i Wojciech Krzak
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Ruch sceniczny: Tomasz Wesołowski
Obsada:
Hekate: Emose Uhunmwangho, Wiedźma I: Helena Sujecka, Wiedźma II: Agnieszka Oryńska-Lesicka, Wiedźma III: Alicja Konarska , Lady Makbet: Magda Kumorek (gościnnie), Makbet: Cezary Studniak, Seyton: Maciej Maciejewski, Lulach: Łukasz Wójcik, Lady Lenox: Maja Lewicka, Lenox: Bartosz Picher, Menteth: Igor Kowalunas (gościnnie), Angus: Błażej Wójcik, Duncan: Ildefons Stachowiak, Lady Malcolm: Elżbieta Kłosińska , Malcolm: Artur Caturian , Lady Donalbein: Bożena Bukowska, Donalbein: Tomasz Leszczyński, Lady Banquo: Ewa Szlempo, Banquo: Krzysztof Wrona (gościnnie), Fleance: Bruno Krywiak (gościnnie), Lady Macduff: Justyna Szafran, Macduff: Wojciech Brzeziński (Teatr Ateneum w Warszawie), Syn Macduffa: Klaudia Waszak (gościnnie), Lady Rosse: Paulina Jeżewska (gościnnie), Rosse: Tomasz Wysocki (gościnnie), Syn Macdonwalda: Adrian Kąca, Ian – Najemnik: Piotr Małecki, Birk – Rycerz: Michał Szymański, Narzeczona Glen: Katarzyna Szkudlarek, Erin – Pokojówka: Natalia Brudniak, Mairin – Służąca: Natalia Borysiewicz, Tullia – Mamka: Malwina Stępińska, Duana – Służąca: Małgorzata Urbanowicz, Dirk – Giermek: Filip Zaszewski, Mell – Kucharka: Zofia Stankowska, Isleen – Dama dworu: Barbara Gołębiowska, Triona – Dama dworu: Adrianna Górka, Morgan – Żebraczka: Karolina Moc, Cahan – Kaleka: Paula Musiał
Muzyka na żywo: Maja Kleszcz – śpiew, wiolonczela, Marta Maślanka – cymbały, Wojciech Krzak – lira anglosaska
W nagraniach udział wzięli: Maja Kleszcz, Marta Maślanka, Bart Pałyga, Wojciech Krzak
miks i mastering: Andrzej Izdebski