Rozmowa z Elżbietą Nagel i Iną Marią Krawczyk
aktorkami spektaklu FIZYCY w reżyserii Marcina Hycnara
Akademia Teatralna w Warszawie. Premiera 27 i 28 stycznia 2020.
Spektakl dyplomowy studentów Kierunku Aktorstwo
„Chodzi o odpowiedzialność za nasze czyny i odpowiedzialność nauki za przyszłe losy świata. Odpowiedzialność jakie elita może mieć za współczesne społeczeństwo. Czego nie robi, a co powinna zrobić. Nie jest to żaden moralitet z naszej strony. Odchodzimy od tego bardzo daleko, ale stawiamy pytanie – czy właśnie ta elita robi wystarczająco tyle, ile robić powinna? To dla mnie jest w tym spektaklu najważniejsze…”
Rozmowa z Januszem Opryńskim
reżyserem spektaklu BIESY
Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy. Premiera 13 grudnia 2019.
„…Ja myślę, że przyciąga ich literatura, którą wybieramy, że to jest tekst. Siła tekstu. Nie boję się tego powiedzieć, to są arcydzieła literackie. A to jest pewien trud, bo arcydzieło literackie może ośmieszyć nas. W tej pracy pozwalamy sobie na taki wydłużony proces twórczy. Jest miejsce na lektury kontekstowe. To nas łączy i buduje. Proces robienia przedstawienia jest prezesem jakiegoś samokształcenia. Potem mam nadzieję, że ten kształt, który sobie wymyślimy jest spełnieniem marzeń, które mieliśmy na próbach …”
Rozmowa z Agnieszką Błońską
reżyserką spektaklu DIABŁY
Teatr Powszechny w Warszawie. Premiera 7 grudnia 2019.
„DIABŁY to próba odczytania Iwaszkiewicza z perspektywy kobiecej. Iwaszkiewicz jest przede wszystkim inspiracją i punktem wyjścia do pracy. To nie jest adaptacja ani wierne odtwarzanie opowiadania. Pojawiają się jego elementy, ale najważniejsze są tematy z którymi pracowaliśmy, które były inspiracją do powstania materiału i tekstu, który będzie w spektaklu…”
Rozmowa z Joanną Wichowską
autorką scenariusza i dramaturgii spektaklu DIABŁY
Teatr Powszechny Warszawie. Premiera 7 grudnia 2019
„Z jednej strony trochę chcemy rozmyć ten sztywny podział na płcie biologiczne a z drugiej wykorzystać go w ironiczny sposób. Jeśli myśleć o materiale wyjściowym to jest tam Matka Joanna, siostry zakonne i ksiądz. Tylko na początku spektaklu będziemy używać tej formuły zapisanej u Iwaszkiewicza a potem tworzymy świat, w którym to jakie mamy genitalia tak bardzo nas nie definiuje…”