BLIŻEJ CHMUR. ZARAZ WRACAM

w reżyseri Ewy Konstancji Bułhak

Premiera 22 stycznia 2022. Akademia Teatralna w Warszawie

Spektakl dyplomowy studentek IV roku kierunku aktorstwo, specjalność aktorstwo i wokalistyka

Przed premierą rozmawiałem z Zuzanną Galewicz, aktorką spektaklu:

Tomasz Ostrowski: W spektaklu gra Pani rolę Patapapai. Kim jest ta postać?

Zuzanna Galewicz: Patapapaja to zbitka dwóch słów. Pierwszy człon pata to skrót od imienia Patrycja, a papaja to owoc. To nick, którego moja postać używa w internecie. 

W spektaklu w grupie sześciu kobiet spotykacie się na dachu budynku?

Tak, moja postać kręci tam swoje wideoblogi. Jest to miejsce, w którym ona już bywała wcześniej, bo jako jedna z niewielu zna ten dach dobrze. Przychodzi po prostu wykonywać swoją pracę, wykonywać swoje show, które potem pokazuje w internecie.

To znaczy, że jest Pani gospodynią tego dachu?  

Nie, to chyba za dużo powiedziane. Dach znam i faktycznie czuję się tam dobrze. Czuję się jak u siebie. Ale też Patapapaja jest bardzo zdziwiona, że gdy wchodzi na ten dach, spotyka aż pięć innych kobiet.

Przypadkowe spotkanie? 

Tak, spotkanie przypadkowe, sześciu kobiet. Każda ma swoją drogę i akurat wszystkie sześć kobiet znajduje się na tym dachu w jednym czasie. Wszystkie są zaskoczone obecnością innych. Każda ma jakiś swój „moment”, kiedy tam przychodzi, zatrzymuje się na chwilę sama ze sobą. Nie widzi całej reszty, po czym zaczynają orientować się w sytuacji: chyba nie jestem tutaj sama. Przecież oprócz mnie są tu też inne kobiety. Ciekawe co mają do powiedzenia. Ale każda z nas ma swoje pięć minut bycia samej ze sobą.

W tych osobistych chwilach oprócz monologów wykonujecie piosenki?

Tak, wtedy wykonujemy piosenki, mówimy swoje monologi. Po monologach, nagle okazuje się, że tu jest jeszcze pięć innych kobiet. One nas widziały, obserwowały, a potem jest odpowiedź w utworach grupowych i układach tanecznych. Wtedy rzeczywiście wszystkie razem spotykają się na tym dachu i nagle odnajdują swoją siłę kobiecą. Jest to spektakl zbiorowy? 

Jest to spektakl zbiorowy?

Właściwie mamy równe role, równe zadania.

Będzie to Pani pierwszy występ?

Gram jeszcze w spektaklu Masara zrealizowanym na podstawie opowiadania Szczepana Twardocha. Spektakl można obejrzeć w Teatrze Collegium Nobilium AT. To jest spektakl, który zrobiłam w roku 2019 razem z moimi kolegami z II roku kierunku aktorstwo teatru dramatyczne:  Magdaleną Kekenmeister i Jakubem Pruskim. Właściwie to ten spektakl warsztatowo zrobiliśmy już na I roku. Okazało, że jest chyba całkiem niezły skoro gramy go do dziś od niemal czterech lat. Prawdopodobnie w maju odbędą się najbliższe spektakle Masary.

Z Ewą Konstancją Bułhak spotkała się Pani po raz pierwszy przy realizacji spektaklu BLIŻEJ CHMUR. ZARAZ SPADAM?

Po raz pierwszy spotkałyśmy się na trzecim roku na zajęciach muzycznych. Pracowałyśmy nad utworami z Kabaretu Starszych Panów.

W ostatnim okresie obserwuję tendencję, że teatry repertuarowe coraz częściej zapraszają na swoje sceny spektakle Akademii Teatralnej. Na scenie Teatru Narodowego w ramach Sceny Młodych widzieliśmy: „Lunapark. Piosenki Grzegorza Ciechowskiego” w reżyserii Anny Sroki-Hryń, Ćwiczenia z „Wesela” w reżyserii Wojciecha Malajkata oraz „Kamień” zrealizowany pod opieką artystyczną Wojciecha Malajkata. W repertuarze Teatru Współczesnego w Warszawie jest spektakl „A planety szaleją… (Młodzi w hołdzie Korze)” w reżyserii Anny Sroki-Hryń. Z kolei w repertuarze TR Warszawa znajduje się „Klub wyreżyserowany przez Weronikę Szczawińską. Czy myśli Pani, że Wasz spektakl ma szanse na spotkanie się z widownią jednego z publicznych teatrów?   

Nie wiem, ciężko mi powiedzieć, ale to by było wspaniałe. Myślę, że jest na to szansa. Mam nadzieję, że zostaniemy zauważone i że nasza praca zostanie doceniona. To byłoby piękne. 

Życzę Wam tego serdecznie. Dziękuję za rozmowę.

Dziękuję

OBSADA:
Panna Młoda – Aleksandra Ożóg
Pani Komendant – Anna Grochowska
Królowa – Katarzyna Kanabus
Lola – Pola Gonciarz
Patapapaja – Zuzanna Galewicz
Anioł – Ada Szczepaniak

TWÓRCZYNIE:
teksty piosenek, scenariusz i reżyseria: Ewa Konstancja Bułhak
kompozycja muzyki: Olga Lisiecka
kierownictwo muzyczne: Urszula Borkowska
choreografia: Patrycja Grzywińska
scenografia i kostiumy: Marzena Wodziak
wizualizacja: Maria Matylda Wojciechowska
reżyseria świateł: Paulina Góral